“Ik haat dat schoolkamp, ik wil echt niet. We staan onwijs voor gek, wedden dat ze ons allemaal uitlachen. Ik ga gewoon niet!”
Al de hele week hoor je zulke teksten van je zoon en klaagt hij over buikpijn en misselijkheid. Ook is zijn lontje erg kort. Je ziet dat hij oprecht worstelt en opziet tegen het kamp. Niet meegaan is geen optie…het is het groep 8 kamp. Een gave afsluiting van zijn basisschoolperiode, waar hij het heel goed heeft gehad!
Je bent er door vragen wel achter wat hem het meest dwars zit; de bonte avond! Iedereen uit de klas moet iets opvoeren tijdens de bonte avond en daar ziet hij enorm tegenop. Het in de spotlights staan, al die ogen op hem gericht, duidelijk en hard moeten praten, zijn tekst niet vergeten, een trillende stem krijgen. En dan ook nog de angst dat het publiek het niet leuk vindt. Hoe krijg je hem zover dat hij toch met plezier naar het kamp gaat? Gewoon zeggen “het komt wel goed” maakt hem boos. Je moet nog oppassen dat je niet zelf ook buikpijn krijgt van de gedachte aan je zoon op schoolkamp.
Binnen onze praktijk horen we het regelmatig. Kinderen die zo met hun hakken in het zand gaan staan en zich met alles in zich verzetten, omdat ze enorm tegen iets op zien. Ze doen er alles aan om datgene waar ze tegenop zien te vermijden. Het geeft boze buien, strijd en soms zelfs fysieke klachten als spanningsklachten.
Het vermijden is op de korte termijn een goede oplossing, want het maakt dat de spanning en de klachten verdwijnen. Op de lange termijn zien we dat het kinderen belemmert in hun ontwikkeling. Ze gaan uitdagingen waardoor ze kunnen groeien in vaardigheden en zelfvertrouwen uit de weg en zetten zichzelf op bepaalde gebieden van hun ontwikkeling vast. En reken maar dat ze dit zelf ook beseffen, wat de onzekerheid vergroot.
Eén van de dingen die we de kinderen leren is het krijgen van de bigger picture. Zie jezelf voor je in de situatie waar je zo tegenop ziet. Beschrijf de details maar eens. Stap vervolgens in de lift van de hijskraan, ga naar boven en ga zitten in de stoel van de hijskraanmachinist. Kijk vanuit deze hoge positie naar beneden en beschrijf wat je nu allemaal ziet. Zoek ook jezelf zo klein als een playmobilpoppetje en zie hoe je daar staat in een heel groot geheel.
Als je jezelf alleen maar ziet op het podium van het kampgebouw tijdens de bonte avond, dan ben je volledig ingezoomd op jezelf op het podium. Je kunt alle details die het zo spannend maken supergoed zien. Als je iets verder uitzoomt en wat meer van bovenaf naar jezelf kijkt, dan zie je ook je meester in de zaal die weet hoe spannend je het vindt en die je een knipoog geeft. En je ziet je twee vrienden naast je op het podium, want je doet het stukje helemaal niet alleen, maar met je twee beste vrienden die supergrappig zijn. En je ziet het kampvuur buiten, waar de stokken met marshmallows al klaarliggen voor na de bonte avond. Langzaam maar zeker komt bij jouzelf de gedachte naar boven “waarschijnlijk komt het wel goed”.
Vaak zoomen we in op dat ene ding waar we zo tegenop zien. Door te leren uit te zoomen, komt er minder focus op de details die het zo spannend maken. Je leert de steunfiguren om je heen te zien en je leert helpende factoren in de situatie te signaleren. Het maakt de stap naar het aangaan van de uitdaging kleiner en meer haalbaar!
Tip: zorg voor een goed zichtbare reminder in je huis, zodat alle gezinsleden steeds weer uitgedaagd worden om het grotere geheel voor zich te zien. Goede reminders zijn een speelgoedhijskraan op de eettafel, een print van een hijskraan op de koelkastdeur, of als achtergrond op de mobiele telefoons een foto van een hijskraan.
Succes en plezier met het toepassen van deze tool!
Ontdek meer over onze psychologie-aanpak.
